En iyi ilaç …
Sevgimle iyileştirmeye karar verdim her şeyi… Hissederek, anlayarak, dokunarak ve severek… Sevilen her şeyin daha bir farklı olduğunu gördüm… Daha bir enerjik, daha bir kanlı canlı, daha pozitif, daha faydalı…
Sevilmediğini düşünenlerin ise daha bir kötümser, daha negatif, daha donuk, daha agresif ve daha çok kötülük sever… Hepimiz bu sevgisizlik yüzünden hastalandık ve hepimizin iyileşmeye ihtiyacı var… Bunu sadece ve sadece birbirimizi gerçekten severek yapabiliriz… Bu da fedakarlık demektir… Fedakarlık olmadan sevgi olmaz olamaz… Her şey, her gün, her an aynı olamaz. Hani ilk birbirimizi tanıdığımız zamanlarda her şey günlük güneşlik olur. Sonra yağmur çamur başlar… Sonra fırtına… Eee olacak tabi olsun… Biz de yağmur çamur fırtına başladı aman işler sarpa sardı diye düşünüp, kendimizi ve birlikteliklerimizi aşağıya çekmeye başlarız. Eğer karşındaki yağmura dönüşmüşse, sen güneşi ol.
Bizler aslında hem özel hayatımızda hem sivil hayatımızda olan kişilerin, mükemmel yönlerini değil, eksik yönlerini severiz. O yönleri tamamlamak için. Çünkü sevmek tamamlamaktır, bütünleşmektir, iyileşmek, iyileştirmektir. Sevdiğinin eksiklerini tamamlarken tamamlanır insan. Seviyormuş gibi yaparak değil, Sevgi dolu birini gördüğünde onun enerjisini emerek değil, ona saf yaftasını yapıştırarak değil…
Sevginin her şeyde en iyi ilaç olduğunu unutma. Üstelik her şeyin para olduğu bu devirde bedava olan tek şey… Hadi sevelim birbirimizi ve bedava iyileşelim…
