Fabrika Ayarlarına Geri Dön Dünya
Birkaç gündür aklım tutsak, ruhum tutsak, dilim tutsak … Yaşananlar akıllara, kalplere sığdırılabilir cinsten değil…
Korktum mu evet çok korktum, üzüldüm mü evet çok üzüldüm… Kızdım mı evet çok kızdım… İnsan kendi yarattığının esiri olurmuş sözü boşuna söylenmemiş… Şuan tüm dünyadaki masumiyet kendi yarattığının esiri hatta kurbanı oldu… Kendimizden çok birilerine güvendik… Onları güçlendirdik kendimizi zayıflattık… Bizim güçlerimizle güçlendirdiklerimiz şuan dünyayı kendi hastalıkları yüzünden hasta ettiler… Umutlarımızı çaldılar, kalplerimizi acıttılar, beyinlerimizi kirlettiler… Şuan içimiz acıyarak nefes almaya çalışıyoruz… Biz iyiler olarak bir süre, belki uzun bir süre nefes almakta zorlanacağız ama daha güçlü olarak iyileşmiş olacağız… Biz iyileştiğimizde dünyamızı da kendimiz iyileştireceğiz, el birliğiyle… Renklerin birbirine karışmadığı ,mavisinin daha mavi, sarısının daha sarı, yeşilinin daha yeşil, her şeyin yerli yerinde olmaya devam ettiği bir dünyaya…
FABRİKA AYARLARINA GERİ DÖN DÜNYA !
