Sadeleşerek Güzelleş
Kendimi tanımaya başladığım dönemlerde, güzelleşmenin kendine bakmak olduğunu söylerdi benden büyük ablalar. Ben de kendime bakmayı nasıl anlamış algılamışsam artık, ne varsa aldım,sürdüm sürüştürdüm,taktım takıştırdım. Yeri geldi boya küpünün içine düşmüş gibi oldum, yeri geldi kendimden beş beden büyük elbise giydim, yeri geldi parktaki kız çocuğu gibi oldum… Problemli bir cildim olduğu için ne önerdilerse sürdüm ve cildimde öbek öbek sivilceler patladı.Vücuduma en güzel kokulu vücut spreylerini sıktım.Güzel kokmak için… Banyodan,yatak odasına heryer de cilt bakım ürünleri,bir defa kullanılıp bir köşeye atılan makyaj malzemeleri, aksesuarlar , ayakkabılar, bir kere giyilmiş ve sonra unutulmuş kıyafetlerle doldu.Bakın süreç içinde neler oldu ?
İnsanın en önemli giysisi cildi olduğu için, dilerseniz önce cildimden başlayalım.7 den 70′ e ,kadın, erkek hiç farketmez, cildimizde ufacık bir şey çıksa hemen panik oluruz.Ben de öyleydim.Hemen cilt bakım uzmanlarına,cilt doktorlarına koşardım.Onların önerdiği ilaçlar yetmezmiş gibi arkadaşlarımın önerdiği ürünleri de uygulardım cildime. Sonrası tabi ki çirkin ördek yavrusuna dönmüş bir cilt.Yıllar geçtikçe kendimi daha iyi gözlemlemeye başladım.Bazı zamanlar cildime hiç birşey uygulamadım, kendi haline bıraktım ve daha güzel göründüğünü fark ettim. Annem de makyajın bana hiç yakışmadığını söylerdi. Ben inanmazdım tabiki de ona.Annedir çocuğunu kimyevi şeylerden uzak tutmak için söylüyordur diye düşünürdüm.Ama haklıymış…Anneler hep haklıdır ki zaten… Cildimi sadeleşerek güzelleştirdim.Onu kendi doğalına bıraktım. Daha iyi nefes almasını sağladım. Onu kat kat makyajlarla, kremlerle boğmadım. Sürekli dudaklarıma ruj sürünce kendi doğal pembeliğinin kaybolduğunu gördüm. Tırnaklarımda oje sürekli kaldığında, tırnaklarımın sarardığını ve çabucak kırıldığını farkettim. Ve uzaklaştım hepsinden. Şuan sabah kalktığımda kendimi daha güzel,hafiflemiş ve mutlu hissediyorum.
Giyinme konusuna gelelim şimdi de…Hepimiz güzel bir kıyafet gördüğümüzde ona sahip olmak isteriz.Çok normal…Güzel olan şeyi kim istemez ki…Ama fazlası gerçekten normal olma durumundan çıkıp anormal oluyor.Güzel olmak biraz da hissetmekle ilgili bir durum.Bazen içinde kendinizi dünya güzeli hissettiğiniz bir elbise başka bir sefer giydiğinizde aynı hissi vermeyebiliyor.Bu durumda gidip başka bir elbise almak değil çözüm.Sorun hissetmemekle ilgili, duygularla ilgili…Gardrobumda bir sürü güzel denilebilecek elbise var ama giyiyor muyum hayır.Ne giyiyorum peki ve nasıl güzel oluyorum? Salaş basic siyah,beyaz ve gri t shirtler ve jean pantalonlar, şortlar…İnanın kendimi daha özgür daha mutlu ve güzel hissediyorum.Bir sürü rengarenk askesuarlarım var ama inanın taktığımda kendimi ağırlaşmış ve daha bir çirkinleşmiş buluyorum. Sizlere demiyorum ki giyinmeyin,takmayın takıştırmayın; sadece sadeleşerek güzelleşin diyorum. Bırakın sevgiliniz doğal halinizi sevsin, barbie bebek kıvamında karşısına çıktığınız bir erkek diyelim ki sizi görünce büyülendi, aşık oldu.Peki ya sonra? Bunun hastalığı var, duşu var,yağmuru var,çamuru var…Bu durumlarda sizin o hallerinizi gördüğünde korkup kaçabilir dikkat!!! Barbiemi kaybettim şarkısının bestekarı yaparsınız adamı 🙂 Bizi seven böyle sadeliğimizle sevsin…
Sadeleşerek güzelleş 🙂
